اگر به عنوان یک ناظر بیرونی که چندان خبری از فوتبال ایران ندارد و تنها برای چک کردن برخی اطلاعات سری به صفحه ویکی‌پدیای لیگ برتر فوتبال ایران بزنید قطعا گیج خواهید شد. مثلا جدول فصل قبل نشان می‌دهد که تیمی به اسم استقلال خوزستان در پایان لیگ به دسته پائین‌تر سقوط کرده ولی به طرز شگفت‌آوری همان تیم را در جدول لیگ سال بعد حضور دارد. یا مثلا جدول لیگ امسال نشان می‌دهد که تیم به اسم ملوان سقوط کرده اما به طرز جالبی سال دیگر باز هم در لیگ حضور خواهد داشت. انگار در لیگ ایران برخی تیم‌ها هیچگاه به دسته پائین‌تر سقوط نمی‌کنند.
به گزارش خبرداغ به نقل از تابناک، روز گذشته کمیته واگذاری باشگاه نفت تهران اعلام کرد که امتیاز این باشگاه به تیم سقوط کرده ملوان بندر انزلی واگذار میشود و رسیدن همین خبر به انزلی موجی از شور و نشاط را در میان اهالی این شهر برپا کرد. به این ترتیب تهران یکی دیگر از تیم‌های بازیکن‌ساز شهرش را از دست داد و ملوانی‌ها هم از سقوط به دسته پایئن‌تر نجات پیدا کردند. با پایان لیگ برتر وزارت نفت اعلام کرده بود که دیگر علاقه‌ای به تیم‌داری ندارد و قصد دارد امتیاز تیم لیگ برتری نفت را واگذار کند و به این ترتیب بسیاری برای خرید سهمیه این تیم دندان تیز کردند و علی‌رغم اینکه غلامرضا بهروان، رئیس کمیته مسابقات سازمان لیگ و مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال صریحا اعلام کرده بودند که نفت به خارج از تهران انتقال نمی‌یابد اما روز گذشته این تیم با در ازاری مبلغ 6.5 میلیارد تومان و تعهد پرداخت بدهی‌ها به انزلی انتقال یافت.
انتقال نفت از تهران البته با یک تاخیر چندساله انجام شد. آن زمان که در دولت محمود احمدی‌نژاد و به دنبال برنامه او برای انتقال تیم‌های تهرانی به شهرستان‌ها که نامش تمرکززدایی بود هدف اصلیش کسب محبوبیت در شهرستان‌ها، قرار بود نفت تهران هم به اراک واگذار شود که خوشبختانه با کارزاری که برخی مربیان و هواداران این تیم در کنار عادل فردوسی‌پور در برنامه نود براه انداختند سرانجام ناکام ماند اما گویا تقدیر این بود که این رویایی احمدی‌نژاد در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی و به دست مدیران او رقم بخورد.
انتقال نفت به انزلی البته صفحه جدیدی در کتاب انتقال تیم‌های تهرانی است. پیش از این تیم‌های تهرانی به شهرستان‌های بدون تیم و تماشاگر هدیه داده می‌شدند و کم‌کم نابود می‌شدند اما در اینجا اگرچه امتیاز به یک تیم پر طرفدار انتقال یافته است اما اسم ورسم و نام باشگاه تهرانی به یکباره نابود شد و از میان رفت و البته از آنجایی که تیم‌های شهرستانی مانند تهران در مجلس نمایندگانی ندارند که برای تیم شهرشان گریبان چاک دهند چنین اتفاقاتی به راحتی برای این تیم‌ها رخ می‌دهد.
البته علاوه بر نابودی فوتبال تهران، صحبت از بهم خورد قاعده بازی هم در میان است. فوتبال به عنوان یک پدیده پر هیجان قواعد و سازوکارهای خودش را دارد. شما طرفدار یوونتوس هم که باشید مجبور می‌شوید دو فصل را در سریC و B بگذارنید. یا همین فصل بار دیگر نیوکاسل انگلستان با آن همه هوادار و بازیکن و مالک کم و بیش متمول به چمپیونز شیپ سقوط کرد اما هیچگاه نمی‌بینید که این تیم‌ها قواعد بازی را برهم بزنند و با خرج کردن اسکناس‌های درشت فقط در سطح اول فوتبال حضور داشته باشند. چرا که آنها اعتقاد دارند همین فرودها و سقوط‌ها هم بخشی از تاریخ باشگاه‌شان است و هویت باشگاه با همین مبارزات و سختکوشی‌هاست که ساخته میشود. اما در فوتبال ایران گویا همه به این نتیجه رسیده‌اند که با پول میشود همه کار کرد. حتی اگر شما یک فصل ضعیف عمل کردی و به لیگ پائین‌تر سقوط کردی می‌توانی با خرج کردن رقم‌های درشتر بار دیگر به لیگ برتر باز گردی.
