یک هنرمند ساکن کالیفرنیا آمریکا به خاطر سبک جدیدی که در نقاشی از خود ارائه کرده، این روزها شهرت بسیاری بدست آورده است. «اندرو مایرز» که هنرمندی مجسمه‌ساز و نقاش بوده و در کارهای ساخت و ساز هم دستی بر آتش داشته است، مدتی تصمیم گرفت به کارهای هنری نپردازد تا کار تازه‌ای را انجام دهد.
مجله
مهر - امیر محب ملکی: هنرمندی آمریکایی با پیچ نقاشی‌های زیبایی را چهره
افراد مختلف به تصویر می‌کشد تا بتواند هنر جدیدی را ارائه کرده است.
یک
هنرمند ساکن کالیفرنیا آمریکا به خاطر سبک جدیدی که در نقاشی از خود ارائه
کرده، این روزها شهرت بسیاری بدست آورده است. «اندرو مایرز» که هنرمندی
مجسمه‌ساز و نقاش بوده و در کارهای ساخت و ساز هم دستی بر آتش داشته است،
مدتی تصمیم گرفت به کارهای هنری نپردازد تا کار تازه‌ای را انجام دهد.
او
که از کارهای معمولی خسته شده بود، دنبال مجسمه‌سازی به شکل «بهتر» رفت و
پس از مدتها تفکر و تحقیق، به نقاشی با پیچ روی آورد. در این خصوص گفت:
«برایم کار کردن با سبک‌های گذشته بسیار سخت شده بود و می‌خواستم کار جدیدی
انجام دهم. امروز هم امیدوارم با این روش نقاشی، مردم را وادار به تفکر در
مورد سبک و سختی‌های این کار کنم».
مایرز در سبک جدیدش، روی
پنل‌های چوبی یا همان چوب‌های نئوپان، ابتدا کاغذهای باطله دفترچه تلفن که
با سوژه مدنظرش مرتبط باشد را می‌چسباند، سپس سوژه خود را روی آن کاغذها
نقاشی کرده و در نهایت با ایجاد 8 تا 10 هزار سوراخ و پیچ‌های که با ابعداد
مختلف داخل چوب فرو می‌روند، اثر هنری‌اش را تکمیل می‌کند.
این
هنرمند که بدون استفاده از هیچ نرم افزاری و با تکیه بر قوه تخیلش طرح‌هایش
را به سرانجام می‌رساند، می‌گوید: «سخت‌ترین و چالشی‌ترین بخش این
نقاشی‌ها پاک کردن طرح اولیه زیر پیچ‌ها است که گاهی پاک کردن رنگ‌ها بسیار
سخت میشود زیرا باید ابتدا این رنگ‌ها کاملا پاک شود و سپس روی پیچ‌ها
را رنگ‌آمیزی کند.»
بخشی از آثار و نقاشی‌های جالب این هنرمند را در زیر مشاهده می‌کنید:
در زمینه ی انشار نظرات مخاطبان رعایت چند نکته ضروری است لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنیدخبر داغ مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان استخبر داغ از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب, توهین یا بی احترامی به اشخاص ,قومیت ها, عقاید دیگران, موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه های دین مبین اسلام باشد معذور است.نظرات پس از تایید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
