فروزان عبداللهی افزود: در قهرمانی آسیا چون ردهی سنیام تغییر کرده بود و از ردهی جوانان به بزرگسالان آمده بودم، رقابت و تایم گیری نسبت به جوانان متفاوت بود و اولین تجربه حضور در بزرگسالان باعث شد که نتیجه خوبی کسب نکنم.
به گزارش ایسنا، وی افزود: دوچرخه سواری در بخش بانوان تازه شروع به کار کرده است و رکاب زنان سال های زیادی نیست که از طریق تیم ملی اعزام داشته باشند، اعزام ها و مسابقات محدود بوده است.
عبداللهی بیان کرد: مربیان خوب در ایران انگشت شمار هستند و در استان ها دوچرخه سواران مربیان خوب در اختیار ندارند.
او همچنین افزود: تمرین کردن بانوان در بخش جاده مشکل تر از آقایان است و فرهنگ دوچرخه سواری بانوان در کشور رایج نشده است، تمرین کردن با لباس دوچرخه سواری و رکاب زدن در خیابانها و جادهها مشکل است و حتما باید اسکورت و همراه داشته باشیم و این یکی از دلایلی است که سبب شده دوچرخه سواری در بخش استقامت و جاده پیشرفت نداشته است.
ملی پوش دوچرخه سواری در ادامه گفت: جای پیشرفت برای بانوان است چون این رشته تازه شروع به کار کرده است، اگر هیاتها برای بانوان تمرینات گروهی به همراه اسکورت برگزار کنند، استعدادیابی در بخش بانوان انجام دهند و مربیان خوب در نظر گرفته شود به پیشرفت این رشته کمک می شود.
عبداللهی در پایان افزود: دوچرخه سواری یک رشتهی بسیار سنگینی است و پیشرفت در آن به زمان طولانی نیاز دارد، اینکه در بخش بانوان نتیجه برایشان مهم است باید شرایط را با رقبایی که در قهرمانی آسیا آمدند با شرایط ما در نظر بگیرند. همین که ما توانستیم پا به پای آنها رکاب بزنیم ارزشمند است. امیدوارم با گذشت زمان حضور در مسابقات برای ما و نسل آینده تجربه شود و پیشرفت چشمگیری بتوانیم به دست آوریم.