کد خبر: ۸۲۳۲۴۵
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۸:۵۰
تعداد بازدید: ۴۸۳
شرکتی به نام ریحان فیلم اعلام کرد، در قراردادی با پرسپولیس، امتیاز فروش بلیت را در اختیار گرفته است. شواهد، قرائن و اسناد هم به صحت این ادعا اذعان دارد.
دردسر جدید پرسپولیس؛ شاکی ۷ میلیاردی!به گزارش خبرداغ به نقل از روزنامه پیروزی، یک باشگاه حرفه‌ای باید از چه منابعی کسب درآمد کند؟ باشگاه پرسپولیس بااین‌همه هزینه‌ای که دارد، درآمدش از کجاست و چگونه باید اعتبار مالی لازم را به دست آورد؟


اصولا آیا این باشگاه اختیاری دارد که راسا خود وارد تجارت فوتبال باشد یا باید پیوسته در حال تمکین و اطاعت از بالادستی‌ها باشد.


در دنیای فوتبال، باشگاه‌های حرفه‌ای بخش اعظم درآمدهای خود را محل بخش تلویزیونی، تبلیغات محیطی، بلیت‌فروشی مسابقات و برندینگ دارند.


پرسپولیس، مدیرش هر که می‌خواهد باشد، روی کدام‌یک از این موارد، اختیارات کامل دارد؟
نمونه‌اش هم می‌شود، همین جریان بلیت‌فروشی مسابقات که دیگر بدیهی‌ترین و به‌حق ترین درآمد برای هر باشگاهی است.کسی که فیلم می‌سازد، اختیار بلیت‌فروشی فیلم خود را دارد. کسی که نمایش روی صحنه می‌برد همین طور و به پرسپولیس که بزرگترین نمایش‌ها هر هفته روی صحنه دارد. به نظر در تنگناهای عجیب‌وغریب است. دیروز شرکتی به نام ریحان فیلم اعلام کرد، در قراردادی با پرسپولیس، امتیاز فروش بلیت را در اختیار گرفته است شواهد، قرائن و اسناد هم به صحت این ادعا اذعان دارد. باشگاه هم خلاف این مساله را ادعا و اعلام نکرد. پس همه چیز درست است ولی اجرای این قرارداد با مشکل روبرو شده است. دلیل این مساله اهمیت زیادی دارد. اگر پرسپولیس خود تصمیم به این اقدام گرفته باشد، صحبتی باقی نمی‌ماند غیر از اینکه چرا قراردادی منعقد می‌شود که نمی‌خواهند به آن پایبند باشد و اگر غیرازاین باشد و صحبت از اجبار باشد که به صحبت‌های ابتدای این مطلب برمی‌گردیم.


آیا پرسپولیس خود تصمیم به کنار گذاشتن ریحان فیلم به‌عنوان شرکت مجری طرح بلیت‌فروشی در لیگ نوزدهم گرفته است یا ناچار از این اقدام شده است؟


پشت پرده قرارداد بزرگ
اینکه پشت شرکت طرف قرارداد با ریحان فیلم چه فرد یا افرادی هستند که افرادی رسانه‌ای هم دارند، در جای خودش می‌تواند قابل‌توجه باشد. در این‌ارتباط حرف‌وحدیث هایی مطرح می‌شود. از افرادی نام برده می‌شود که قبل از این هم در تجارت فوتبال از تبلیغات یا بلیت‌فروشی حاضر بوده‌اند و صابون آنها به تن فوتبال خورده است.


صحت ‌و سقم این ادعاها معلوم نیست ولی بعضی می‌گویند شاید باشگاه پرسپولیس به دلیل حضور این افراد از ادامه چنین قراردادی منع شده است، اما در این صورت هم سوال قبلی پیش می‌آید. پرسپولیس به عنوان یک باشگاه حرفه‌ای چقدر اختیار عمل دارد. آیا می‌شود مرتب قرارداد منعقد کرد و بعد آن را فسخ کرد. البته شاید تمام این حرف‌ها هم درست نباشد و پای مسائل دیگری در میان باشد.


پول بلیت‌های فصل بعد احتمالا در جیب برانکو
شرکت ریحان فیلم در ماه اردیبهشت، قراردادی را با پرسپولیس به امضا رسانده است. در همان مقطعی که پرسپولیس با مجری طرح اسپانسری در کش و قوس و از سوی دیگر تحت فشار مالی بسیار شدیدی بود. برانکو ایوانکوویچ تا آن زمان برای قرارداد فصل گذشته خود، پولی را دریافت نکرده بود.


در خبرها آمده است، شرکت طرف قرارداد با پرسپولیس در ماه اردیبهشت بابت این قرارداد، بیعانه‌ای ۷ میلیارد تومانی را به شکل قرض‌الحسنه پرداخت می‌کند. این در حالی است که پرسپولیس در همان زمان هنوز با مبنا توسعه مبین طرف قرارداد بود که مدت این قرارداد به فصل نوزدهم نیز کشیده می‌شد.


شاید هم بپرسند آن ۷ میلیارد تومان کجا رفته است، نگران نباشید جای خیلی دوری نرفت. در همان اواسط اردیبهشت بود که خبر پرداخت ۵۰۰ هزار یورویی به برانکو ایوانکوویچ منتشر شد. زمانی که یورو ۱۴ هزار تومان بود و این دو رقم معادل یکدیگر هستند. البته اینکه یک احتمال است ولی تقارن این اتفاق‌ها هم جالب است.


هیات مدیره پرسپولیس پشت سر قرارداد فروش بلیت
حالا مسوولان آن شرکت، خود را صاحبان انحصاری امتیاز بلیت فروشی پرسپولیس در فصل آینده و فعالیت اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر را غیرمجاز می‌دانند. طبعا عقد قرارداد باشگاه برای این منظور با شرکت‌های دیگر هم منجر به آن می‌شود که دعوایی حقوقی راه بیفتد، اما این موارد فقط اظهارنظرهای یکی از طرف‌هاست و باید دیگر باشگاه پرسپولیس، متقابلا چه مدارک و مستنداتی دارد. قبل از هر چیز همه می‌خواهند بدانند دلیل بر هم خوردن این قرارداد چیست؟ حداقل دوست داریم بدانیم باشگاه پرسپولیس به اختیار چنین می‌کند یا به جبر؟


دیروز نامه باشگاه پرسپولیس به فدراسیون فوتبال در تاریخ چهارم تیر ماه ۹۸ رونمایی شد. در این نامه آمده است حسب مصوبه هیات مدیره (پرسپولیس) شرکت ریحان فیلم فرآیند اجرای عملیات بلیت فروشی این باشگاه به شرکت ریحان فیلم واگذار شده است و این شرکت نیز متعهد شده است تا تدابیر لازم برای فروش بلیت به صورت الکترونیک با رعایت الزامات AFC، حرفه‌ای سازی و همچنین دستورالعمل‌های فدراسیون را اتخاذ نماید. این نامه به‌خودی‌خود مؤید قراردادی است که از آن صحبت می‌شود و اینکه قرارداد مذکور حاصل هم‌اندیشی هم اعضای هیات مدیره بوده است و خوب یا بد، مسوولیت آن تنها بر عهده ایرج عرب نیست.


البته خبرگزاری‌ها دراین‌ارتباط مدعی می‌شوند که مهرداد هاشمی یکی از اعضای هیات مدیره باشگاه به دلیل اختلاف به وجود آمده بر سر همین قرارداد، از هیات مدیره کناره‌گیری کرده است.


ضربه شمشیر روی زخم قدیمی
حالا ابهام‌های تازه‌ای مطرح می‌شود. این ماجرا تنها محدود به پرسپولیس نیست. استقلالی‌ها هم گویا با یک موسسه اعتباری برای بلیت فروشی به توافق رسیدند.
امروز چه کسی است که نداند حداقل این دو باشگاه باید برای بلیت فروشی با شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی همکاری کنند. گویا نهادهای مسوول با توجه به مجموعه رویدادها در فصل گذشته، این شرکت را واجد صلاحیت دانسته‌اند و دراین‌باره اخبار گوناگونی هم منتشرشده است. اگر چنین باشد، دیگر پرسپولیس و استقلال اختیار ندارند که بخواهند پایبند قراردادها بمانند یا نه؟
فراموش نکنیم، این دو باشگاه دولتی هستند و اگر هم نبودند، باز هم اینطور نیست اختیار تمام کارها و تصمیم هایشان را داشته باشند. پرسپولیس احتمالا در این ماجرا با همان درد قدیمی روبرو است. وقتی صحبت از کمک دولتی می‌شود، می گویند باشگاه حرفه ای است و وقتی می خواهد فعالیت های اقتصادی داشته باشد، دولتی است. باید حرف شنوی داشته باشد و به عالم و آدم پاسخگو هم باشد، به همه هم حساب پس بدهد.


بلیت فروشی از زمان سال ۹۷ برای شرکت توسعه شده بود
با این وجود یک سوال پیش می‌آید. در شرایطی که در جامعه فوتبال از جمله در جامعه رسانه ای، همه بر این باور بودند که انجام بلیت فروشی برای فصل بعد قطعا در اختیار شرکت توسعه و نگهداری است، چرا چنین قراردادهایی در هیات مدیره به تصویب رسید؟ آیا در آن زمان چراغ سبزهایی دریافت شده بود که حالا خاموش شده است؟ این را نمی دانیم ولی می دانیم شرکت توسعه و نگهداری از مدت‌ها قبل برای ورود به این عرصه برنامه‌ریزی کرده بود و تمام نشانه‌ها از زمستان سال گذشته حکایت از آن داشت که چنین اتفاق روی می‌دهد. حتی مجری قبلی طرح بلیت فروشی می‌گفت: لیگ‌های نصب‌شده در آزادی، فعال نشده‌اند.


این گیت‌ها توسط شرکت توسعه و نگهداری خریداری و نصب شدند. آنها در جریان برگزاری فینال آسیا هزینه زیادی را برای بازسازی ورزشگاه آزادی انجام دادند و خیلی طول نکشید که معلوم شد، انتظار دارند این هزینه‌ها جبران شود.


مساله این است که ایرج عرب خود در روزهای پایانی سال گذشته، همراه با مدیرعامل استقلال و رئیس فدراسیون فوتبال در جلسه‌ای در وزارت ورزش و جوانان شرکت کرده و همان‌جا مطرح‌شده بود که بلیت‌فروش فصل نوزدهم توسط شرکت توسعه و نگهداری انجام می‌شود.
حسن کریمی مدیرعامل این شرکت در تاریخ ۲۷ اسفند سال ۹۷ در مصاحبه‌ای گفته بود که در این جلسه مدیران فدراسیون، سازمان لیگ، پرسپولیس و استقلال خواسته‌اند، آنها بلیت فروشی فصل آینده را انجام دهند.


وی همان روز خبر از در اختیار گرفتن بلیت فروشی ورزشگاه‌های نقش‌جهان و یادگار امام (ره) تبریز در صورت موفق بودن این تجربه خبر داده بود.


از سوی دیگر در هیات مدیره پرسپولیس، افرادی حضور دارند که ارتباط نزدیکی با وزارت ورزش دارند و حالا این سوال پیش می‌آید که با توجه به چنین مقدماتی چرا عقد قرارداد با شرکت ریحان فیلم روی داد؟


پرسپولیس رنگ پول بلیت فروشی را می بندد؟ ۷ میلیارد چه می شود؟
البته خیز شرکت توسعه و نگهداری برای بلیت فروشی بازی های آزادی به این چند ماه برنمی گردد و سابقه طولانی دارد.


قبل از حسن کریمی، مصطفی مدبر نیز در این باره سخن گفته بود. از جمله می توان به صحبت های او در یکم آبان ۱۳۹۶ اشاره کرد. وی در آن زمان با اعتراض به قراردادی یازده ساله که یک پیمانکار با سازمان لیگ منعقد کرده بود و به جنجال های زیادی در فوتبال منجر شد، عنوان کرده بود، شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی به عنوان مالک ورزشگاه آزادی، براساس مقررات می تواند اقدام به فروش بلیت الکترونیک و این بلیت فروشی کمک بزرگی برای بازسازی این ورزشگاه خواهد بود.


این صحبت ها نشان می دهد که شرکت مذکور در تمام این مدت خواهان چنین مساله ای بود و البته عملکرد نه چندان قابل قبول پیمانکاری های طرف قرارداد با سازمان لیگ و باشگاه ها حداقل به تعبیر مقامات، همواره دلیلی برای طرح مجدد این خواسته و مطالبه بوده است.


با این اوصاف به نظر نمی رسد، باشگاه پرسپولیس در عمل بتواند مقاومت چندانی برابر این مساله داشته باشد. پرسپولیس صاحب بازی و نمایش بزرگ خاص خود است و شرکت توسعه و نگهداری صاحب صحنه ای که این نمایش برای عرضه شدن به آن نیاز دارد.


با این اوصاف به چند نکته اشاره دوباره ای داریم. در شرایطی که این همه اصرار برای واگذاری بلیت فروشی به شرکت مذکور وجود داشت و با عنایت به اینکه حساسیت های امنیتی به قدری زیاد شد که شروع لیگ به تعویق افتاده است چرا باشگاه ها اقدام به عقد قراردادهای دیگر کردند؟ چرا زودتر منع نشدند؟ حالا که این شرایط پیش آمده چه باید کرد؟


پرسپولیس به نظر چاره ای ندارد غیر از اینکه این قرارداد همکاری را کنار بگذارد. در این صورت تکلیف قرارداد چه می شود؟ آیا در قرارداد بندی وجود دارد که این احتمال را لحاظ کرده باشد؟
انتظار می رود هیات مدیره پرسپولیس و مدیرعامل فکر چنین شرایطی را کرده باشند. اگر اجرای این قرارداد منوط به تایید مقام های ذیصلاح شده باشد، پرسپولیس از مشکلات حقوقی بیشتر در امان خواهد بود، اما در آن حالت هم باید این ۷ میلیارد تومان بازگرداند. بی تردید زمان مشخصی هم برای بازگشت آن وجود دارد که مشکل جدید پرسپولیس خواهد بود. پرسپولیسی که گویا هیچ کنترل و اختیاری روی منابع درآمدی خاص باشگاه های حرفه ای ندارد.


سوال بعدی این است که اگر بلیت فروشی در اختیار شرکت توسعه و نگهداری قرار بگیرد، منافع باشگاه ها چقدر لحاظ می شود. آیا بر سر درآمد بلیت فروشی همان می رود که بر سر تبلیغات محیطی می رود. آیا هر چه از بلیت فروشی درآمد حاصل شود، پای بدهی ها گذشته و آینده پرسپولیس می رود؟ باید منتظر بود و دید که چه می شود.

 

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
نظر شما
در زمینه ی انشار نظرات مخاطبان رعایت چند نکته ضروری است
لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید خبر داغ مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است خبر داغ از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب, توهین یا بی احترامی به اشخاص ,قومیت ها, عقاید دیگران, موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه های دین مبین اسلام باشد معذور است. نظرات پس از تایید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
نام:
ایمیل:
* نظر: