آیا معیار انخاب مدیران در شستا صرفاً رفاقت با مدیرعامل است؟!

حدود هفت ماه پس از انتصاب محمد رضوانی فر به مدیرعاملی شستا، انتصاب رفقایش به برخی پست‌های سازمانی در این هلدینگ بزرگ اقتصادی باعث شده تا عملکرد شستا حتی ضعیف تر از دوران مرتضی لطفی باشد.

انتصاب افراد سفارشی گروه‌های سیاسی باعث شده که تحلیلگران در مورد آینده این شرکت نگران باشند.

انتصاب پویا فرهت به مدیرعاملی هلدینگ دارویی تامین (تی پی کو) یکی از این انتصابات رضوانی فر است که به بهانه جوانگرایی انجام گرفته ولی ماحصلی جز انتصاب دوست صمیمی وی به عنوان مدیرعامل این هلدینگ بزرگ دارویی در پی نداشته است.  

همچنین رضوانی فر زمانی که مدیرعامل هلدینگ تی پی کو بود روابط نزدیک و صمیمی با مهدی پیرصالحی (مدیرعامل داروپخش)  داشته است و حتی برخی شنیده ها حاکیست او اکنون بعد از عزل پیرصالحی از معاونت غذا و دارو به فکر انتصاب وی است.

جالب اینجاست سایت تی پی کو در گزارشی متملقانه نوشته است:  "مدتی کرسی هدایت تی‌پی‌کو خالی ماند تا فردی شایسته بر آن بنشیند و راه نیمه‌کاره و سازنده دکتر رضوانی‌فر را تکمیل کند. اینک (در روز دوازدهم دی ماه ۱۳۹۷) با انتخاب «دکتر پویا فرهت» به‌ مدیرعاملی شرکت سرمایه‌گذاری دارویی تامین (تی‌پی‌کو) این مهم به نقطه روشن و تعادل خود رسیده است."

از جمله انتصابات رضوانی فر در ماه‌های اخیر می‌توان به انتصاب سعید کاردار، معاون دانشجویی دانشگاه آزاد به معاونت امور هلدینگ‌های شستا، انتصاب محمد حیدری مسئول سایت رویداد 24 به عضویت در هیئت مدیره سیمان آبیک وابسته به مرتضی بانک و انتصاب محسن بیگلربیگی بدون سابقه موثر نفتی به عنوان عضو هیئت مدیره پتروشیمی غدیر اشاره کرد.

آیا انتصاب چنین افرادی می‌تواند شستا را به سوددهی بالا برساند؟