بررسی نقش ایران در ایجاد مناطق کاهش تنش، محور رایزنی‌های مسکو و تل‌آویو بوده است

ارتش آمریکا مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش اسرائیل مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش انگلیس مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش عربستان مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش امارات مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش سودان مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش میانمار مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
همه جنایتکارجنگی درمنطقه خاورمیانه باید محاکمه شوند.

ارتش آمریکا مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش اسرائیل مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش انگلیس مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش عربستان مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش امارات مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش سودان مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
ارتش میانمار مرتکب جنایت علیه بشریت شده است.
همه جنایتکارجنگی درمنطقه خاورمیانه باید محاکمه شوند.

افراط گرایی و کشتار؛ مسلمانان میانمار قربانی می‌شوند
بخش اول
چهارشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۶


میانمار دارای منابع غنی نفت و گاز نیست و ارزش مادی خاصی برای کشورهای توسعه یافته ندارد. همین مسأله توضیح می دهد که چرا هیچ یک از کشورهای مدافع حقوق بشر حاضر نیستند به خاطر نسل‌کشی‌های رخ داده در آن، دست به اقدامی جدی بزنند.
محمد مهدی مظاهری استاد دانشگاه در دیپلماسی ایرانی نوشت: در روزهای اخیر در حالی که شکست‌های پی در پی گروه تروریستی داعش در عراق و آزادسازی تلعفر به خبر خوب و پیش روی‌های طالبان در شهرهای مختلف افغانستان و حمله‌های مکرر آنها به مردم و نظامیان این کشور به خبر تلخ رسانه‌های جهان تبدیل شده، در گوشه‌ای دیگر از جهان، فرسنگ‌ها دورتر از خاورمیانه پر آشوب، افراط‌گرایی‌های از جنس غیراسلامی بیداد می کند که این بار مسلمانان قربانیان اصلی آن هستند. جنایاتی همچون به آتش کشیدن خانه‌های مسلمانان، تجاوز به زنان آنها در ملاء عام، مصلوب کردن مردان مسلمان و آتش‌زدن زنده زنده آنها، که هر چند چیزی کم از خشونت و قساوت داعش ندارند؛ اما به دلایلی خاص به تیتر یک رسانه‌ها تبدیل نمی‌شود، هیچ سازمان بین‌المللی وظیفه خود نمی‌داند که فراتر از محکومیت کاری انجام دهد و هیچ کشور غربی تشکیل ائتلاف برای مقابله با این امر را تعهد و مسئولیت انسانی خود نمی بیند! اما فجایع میانمار از کجا نشأت می گیرد و چرا با چنین واکنش سردی از سوی جامعه جهانی مواجه شده است؟
میانمار، با نام پیشین برمه، کشوریست در جنوب شرقی آسیا که ترکیبی است از اقوام و مذاهب گوناگون. ۶۸ درصد از مردم میانمار از تبار برمه ای، ۹درصد شان، ۷درصد کارن و بقیه از دیگر اقوام هستند. همچنین از نظر مذهبی نیز ۸۹درصد از مردم میانمار بودایی، ۴درصد مسیحی، ۴درصد مسلمان و ۱درصد نیز پیرو آیین هندو هستند. این کشور آسیایی نیز همچون برخی دیگر از همسایگانش از مستعمره‌های بریتانیا بود که در سال ۱۹۴۸به استقلال رسید. از زمان استقلال، این کشور شاهد درگیری‌های درازمدت میان اقوام پرشمار خود بوده و یکی از طولانی‌ترین جنگ‌های داخلی را به خود دیده است. در سال ۱۹۸۲قانون حقوق شهروندی در میانمار به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان ۱۴۴قومیت موجود در میانمار ۱۳۵قومیت حق شهروندی دریافت کردند و ۹دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگترین این قومیت‌ها، قوم مسلمان روهینگیا است. بر این اساس نه «تین سین»، رئیس جمهوری میانمار و نه حتی خانم «آنگ سان سوچی» که سمبل مبارزات دموکراسی خواهی در میانمار است، مسلمانان این منطقه را شهروندان میانمار نمی دانند و خواهان مهاجرت یا اخراج آنها هستند.
به دلیل حاکمیت چنین شرایطی در کشور میانمار، تا کنون ده‌ها هزار مسلمان روهینگیا از ترس خشونت‌های اکثریت بودایی و حتی نظامیان میانمار گریخته‌اند و به کشورهای همسایه از جمله بنگلادش رفته‌اند. در روزهای اخیر نیز هزاران نفر از مسلمانان روهینگیا در پی دور جدید خشونت‌ها در استان راخین از خانه‌های خود فرار کرده‌اند و به سوی مرز بنگلادش رفته‌اند. این در حالی است که بنگلادش نیز اعلام کرده است که دیگر توان پذیرش مهاجران جدید را ندارد و بنابراین مهاجران مسلمان در پشت مرزهای این کشور آواره شده‌اند و در شرایط بسیار اسف باری به سر می برند و به علت بارش باران‌های موسمی و نداشتن سرپناه، سلامت و زندگی آنها در خطر است. میانمار یکی از کم توسعه یافته‌ترین اقتصادها در جهان است و استان راخین که محل زندگی بیش از یک میلیون مسلمان روهینگیاست، فقیرترین منطقه میانمار به شمار می رود. میانمار دارای منابع غنی نفت و گاز نیست و ارزش مادی خاصی برای کشورهای توسعه یافته ندارد. همین مسأله توضیح می‌دهد که چرا هیچ یک از کشورهای مدافع حقوق بشر حاضر نیستند به خاطر نسل کشی‌های رخ داده در آن، دست به اقدامی جدی بزنند. از سوی دیگر متهم کردن مسلمانان به افراط گرایی و تروریسم در سال‌های اخیر به رویه ثابت کشورهای غربی و رسانه‌های جریان اصلی تبدیل شده است و حال اندکی برایشان دشوار است که اعتراف کنند خشونت، افراط گرایی و عدم تحمل و مدارا با دیگر اقوام و مذاهب حد و مرز نمی شناسد و در دنیایی که کشتار مخالفان به رویه ثابت آن تبدیل شده، مسلمانان نیز قربانی هستند. مسلمانانی که مانند صهیونیست‌ها، دلالان و کارگزاران بازار بورس و تجارت جهانی نیستند که با استفاده از قدرت ناشی از آن حمایت‌های بین المللی را به سمت خود جلب کنند و نه تسلطی بر غول‌های رسانه‌ای دارند که بتوانند با نمایش فجایعی که بر آنها می رود، افکار عمومی جهان را به سمت خود جلب کرده و کشوری جدید برای خود پیدا کنند. مسلمان روهینگیا، تنها جهان اسلام را دارند، جهانی که خود پر از آشوب، جنگ، اختلاف و تفرقه است، اما امید می‌رود هنوز اندک دغدغه‌ای برای رسیدگی به اوضاع مسلمانان جهان برایش باقی مانده باشد و بتواند با فعال سازی سازمان همکاری‌های اسلامی و سایر نهادهای حقوق بشری بین المللی، درمانی برای اوضاع نابسامان مسلمانان آواره میانمار پیدا کند .
در این حال، شیخ «احمد زین» رئیس شورای علمای لبنان با اشاره به سکوت جامعه جهانی در قبال کشتار بی رحمانه مسلمانان میانمار، گفت: اسرائیل به صورت غیرمستقیم در کشتار اقلیت مسلمان روهینگیا نقش ایفا می کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، اخیرا بودایی‌های میانمار با حمایت دولت و ارتش این کشور مرحله جدیدی از ارتکاب جنایت‌های هولناک علیه اقلیت مسلمان معروف به «روهینگیا» را آغاز کرده اند. اخبار مربوط به جنایت‌های وحشتناک علیه این اقلیت مسلمان که از هیچگونه ابزاری برای دفاع از خود برخوردار نیست، طی روزها و هفته‌های اخیر در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب گسترده‌ای داشته است. بودایی‌ها که به نظر می‌رسد از مصونیت ویژه‌ای در نزد دولت و ارتش برخوردار هستند، تاکنون از ارتکاب هیچ جنایت ضد حقوق بشری علیه اقلیت روهینگیا دریغ نکرده‌اند؛ از زنده زنده سوزاندن مسلمانان گرفته تا کَندن پوست بدن آنها و تجاوز به زنان و دخترانشان. تمامی این جنایت‌ها در حالی علیه اقلیت مسلمان روهینگیا انجام می‌شود که تنها گناه آنها گرایش دینی و مذهبی‌شان است و نه چیز دیگر.
البته تصور اینکه اقلیت مسلمان روهینگیا تنها چند هفته یا چند ماه است که توسط بودایی‌ها، دولت و ارتش میانمار مورد تعرض قرار می گیرند، کاملا اشتباه است، چرا که سلسله اقدامات خصمانه و سرکوبگرانه علیه اقلیت روهینگیا سالهاست که در میانمار در جریان است و این سکوت رسانه‌هایِ جیره‌خوار آمریکایی و صهیونیستی در جهان بوده که تاکنون بر چنین جنایت‌های دهشتناکی سرپوش نهاده است. اقلیت روهینگیا، مسلمانانی هستند که در ایالت «راخین» در غرب میانمار سکونت دارند و ۴ درصد کل جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند. این اقلیت مظلوم و بی‌دفاع سالهای زیادی است که با انواع و اقسام محرومیت‌ها و محدودیت‌ها توسط دولت میانمار مواجه هستند.درهمین ارتباط خبرنگار مهر گفتگویی را با شیخ «احمد زین» رئیس شورای علمای لبنان انجام داده است که مشروح آن از نظر می گذرد؛
- درحال حاضر شاهد ارتکاب شدیدترین جنایت‌ها علیه اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار هستیم. به نظر شما علت اصلی ارتکاب چنین جنایت‌هایی علیه مسلمانان میانمار که توسط بودایی‌ها و با حمایت دولت و ارتش این کشور صورت می گیرد، چیست؟
* برای جنایت‌هایی که اکنون علیه اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار اتفاق می افتد، در واقع هیچ دلیل و توجیه عقلانی نمی توان آورد. مسلمانان مظلوم میانمار روزانه تنها و تنها به این دلیل کشته می‌شوند که به دین اسلام تعلق دارند. البته به غیر از میانمار، در کشورهای اسلامی نیز به ویژه در سوریه، عراق، یمن و لیبی نیز شاهد ارتکاب چنین جنایت‌هایی علیه مسلمانان هستیم. واقعیت این است که ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی هیچگاه نمی خواهند آب خوشی از گلوی مسلمانان در هر نقطه از جهان که باشند چه در میانمار و چه در هر کشور دیگری، پایین برود.
آمریکایی‌ها، صهیونیستها و همچنین کشورهای غربی به دنبال آن هستند که مسلمانان همواره عقب مانده باشند و هیچ پیشرفتی در هیچ حوزه ای نداشته باشند. ارتکاب جنایت‌های هولناک علیه مسلمانان و اقلیت روهینگیا در میانمار و همچنین جنایت‌های گسترده دیگر در کشورهای اسلامی نمونه ای از توطئه چینی‌های خارجی برای عقب‌ماندگی مسلمانان است. در این میان جمهوری اسلامی ایران می تواند نقش مهمی را در تحکیم صفوف مسلمین در سراسر جهان ایفا کند.
- در این میان، سکوت جامعه جهانی و سازمان ملل متحد در قبال جنایت‌های هولناک علیه مسلمانان روهینگیا در میانمار نیز بیش از هر چیز دیگری قابل تأمل است. سکوت مجامع بین المللی در این زمینه را چگونه ارزیابی می کنید؟
*متأسفانه جامعه جهانی کارنامه درخشانی در جلوگیری از اقدامات ضد حقوق بشری در کشورهای مختلف ندارد. در میانمار نیز وضعیت به همین شکل است و جامعه جهانی هیچ اقدام مثبتی را برای نجات اقلیت مسلمان روهینگیا از یک فاجعه انسانی صورت نداده است. بدون شک اگر صدای واحدی از سوی جهان در حمایت از مردم مسلمان و مظلوم میانمار شنیده می‌شد، جنایت‌های ددمنشانه علیه آنها تاکنون چند باره متوقف شده بود.
مشکل اینجاست که جامعه جهانی عملا وجود خارجی ندارد، چراکه تنها به اجرای سیاست‌های ایالات متحده آمریکا می پردازد. وضعیت آمریکایی‌ها هم کاملا مشخص است؛ آنها نمی خواهند که مسلمانان سرپا بایستند و با سیاست‌های واشنگتن به مخالفت برخیزند. سازمان ملل متحد نیز همچون جامعه جهانی تحت سیطره و کنترل ایالات متحده آمریکا و صهیونیسم جهانی است و هیچ انتظاری از آنها برای یاری رساندن به اقلیت مسلمان روهینگیا وجود ندارد.
- در برخی موارد مطالبی در رسانه‌ها مطرح شده است مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی نیز به صورت غیرمستقیم در کشتار بی‌رحمانه اقلیت مسلمان روهینگیا نقش آفرینی می کند. شما این مسأله را چگونه ارزیابی می کنید؟
* رژیم صهیونیستی در سرکوب مسلمانان در سراسر جهان نقش آفرینی می کند. این مسأله تازه ای نیست و نیازی به هوش فراوانی هم ندارد. منافع صهیونیست‌ها اقتضاء می کند که مسلمانان در هرنقطه ای از جهان که هستند، نابود شوند. علت این مسأله هم به ایدئولوژی مسلمانان بازمی گردد که در تضاد کامل با ایدئولوژی صهیونیسم جهانی هستند. امروز شما مشاهده می کنید که حتی رسانه‌های صهیونیستی هم نمی توانند بر نقش آفرینی غیرمستقیم تل آویو در کشتار بی رحمانه اقلیت مسلمان روهینگیا سرپوش بگذارند و از دیدارهای دوجانبه مقامات نظامی اسرائیل و میانمار پرده بر می دارند. برهمین اساس، دیگر جای هیچ شکی باقی نیست که صهیونیست‌ها ازجمله طرف‌های خارجی حامی نسل کشی مسلمانان میانمار هستند.
امروز دیگر بر همگان روشن شده است که رژیم صهیونیستی به دنبال غرق کردن مسلمانان در مشکلات و معضلات مختلف است. صهیونیسم جهانی به دنبال غارت ثروت‌های مسلمانان در هر نقطه از جهان از جمله در میانمار است. یکی از اهداف صهیونیست‌ها از حمایت از جنایت‌های غیرانسانی علیه اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار نیز همین است. تا زمانی که اراده جهانی برای مقابله با صهیونیستها وجود نداشته باشد، این جنایتها علیه مسلمانان مظلوم ادامه پیدا خواهد کرد.
- با وجود تصاویر و فایل‌های ویدئویی زیادی که در رسانه‌های ارتباط جمعی در خصوص جنایتها علیه مسلمانان روهینگیا منتشر شده‌اند، بازهم «آنگ سان سوچی» رهبر میانمار که از قضاء برنده جایزه صلح نوبل نیز هست، ادعا کرده که دیگران واقعیت تحولات میانمار را نمی دانند. دیدگاه شما در این خصوص چیست؟
* تاریخ ثابت کرده است که جوایز صلح نوبل به شخصیت‌هایی اعطاء می شود که خدمت بیشتری به تحقق اهداف صهیونیسم جهانی کرده باشند. سوچی، رهبر میانمار نیز ازجمله شخصیت‌هایی است که خدمات زیادی را با حمایت از سرکوب اقلیت روهینگیا به صهیونیستها ارائه کرده است. شما وقتی اسامی اشخاصی همچون «شیمون پرز» رئیس سابق رژیم صهیونیستی را در لیست کسانی که برنده جایزه صلح نوبل شدند را می بینید، دیگر جای شکی در این خصوص باقی نمی ماند. هر کسی که بیشتر در خدمت استعمار آمریکایی باشد، به جایزه صلح نوبل دست پیدا می کند. سوچی و پرز ازجمله این افراد هستند.
ادامه دارد



افراط گرایی و کشتار؛ مسلمانان میانمار قربانی می‌شوند
کشتار مسلمانان روهینگیا ؛ لکه ننگ برپیشانی جامعه جهانی
بخش دوم و پایانی
پنجشنبه ۲۳ شهریور ۱۳۹۶


جنایت‌های قرون وسطایی بودایی‌ها علیه اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار که با چراغ سبز دولت و ارتش این کشور صورت می‌پذیرد، به لکه ننگ دیگری بر پیشانی جامعه جهانی تبدیل شده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، اخیرا بودایی‌های میانمار با حمایت دولت و ارتش این کشور مرحله جدیدی از ارتکاب جنایت‌های هولناک علیه اقلیت مسلمان معروف به «روهینگیا» را آغاز کرده اند. اخبار مربوط به جنایت‌های وحشتناک علیه این اقلیت مسلمان که از هیچگونه ابزاری برای دفاع از خود برخوردار نیست، طی روزها و هفته‌های اخیر در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب گسترده ای داشته است. بودایی‌ها که به نظر می رسد از مصونیت ویژه ای در نزد دولت و ارتش برخوردار هستند، تاکنون از ارتکاب هیچ جنایت ضد حقوق بشری علیه اقلیت روهینگیا دریغ نکرده اند؛ از زنده سوزاندن مسلمانان گرفته تا کَندن پوست بدن آنها و تجاوز به زنان و دخترانشان. تمامی این جنایت‌ها درحالی علیه اقلیت مسلمان روهینگیا انجام می شود که تنها گناه آنها گرایش دینی و مذهبی‌شان است و نه چیز دیگر. البته تصور اینکه اقلیت مسلمان روهینگیا تنها چند هفته یا چند ماه است که توسط بودایی‌ها، دولت و ارتش میانمار مورد تعرض قرار می گیرند، کاملا اشتباه است، چراکه سلسله اقدامات خصمانه و سرکوبگرانه علیه اقلیت روهینگیا سال‌هاست که در میانمار در جریان است.اقلیت روهینگیا، مسلمانانی هستند که در ایالت «راخین» در غرب میانمار سکونت دارند و ۴ درصد کل جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند. این اقلیت مظلوم و بی‌دفاع سال‌های زیادی است که با انواع و اقسام محرومیت‌ها و محدودیت‌ها توسط دولت میانمار مواجه هستند .
ازجمله محدودیت‌هایی که دولت میانمار طی سالهای گذشته علیه اقلیت روهینگیا اعمال کرده، این است که به آنها اجازه کار در اداره‌های دولتی را نمی دهد. این درحالی است که اقلیت روهینگیا از خدمات بهداشتی و درمانی نیز همچون دیگر ساکنان میانمار برخوردار نیستند. اقلیت روهینگیا حتی برای ازدواج کردن نیز نیازمند مجوز دولت میانمار هستند و برای دستیابی به این مجوز نیز باید مراحل سخت و پیچیده‌ای را طی کرده و مبالغ هنگفتی را به دولت پرداخت کنند. تمامی این محدودیت‌ها و محرومیت‌ها و همچنین تمامی جنایت‌هایی که علیه اقلیت روهینگیا رخ می دهد، این باور را به وجود آورده است که دولت میانمار به این اقلیت به چشم شهروندان میانمار نمی نگرد و اساسا آنها را مهاجران غیرقانونی تلقی می‌کند.
طبق اعلام رسمی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، به دنبال آغاز فاز جدید سرکوبگری‌ها علیه اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار، تاکنون قریب به ۱۴۰هزار نفر از آنها مجبور به ترک خانه و کاشانه خود و فرار به بنگلادش شده اند. در همین حال، سازمان ملل متحد اعلام کرده است که شمار زیادی از خانه‌های اقلیت روهینگیا در آتش سوخته است. بدون شک این دولت و ارتش میانمار و بودایی‌های تحت‌الحمایه آنها هستند که با آتش زدن خانه‌های اقلیت روهینگیا، موجبات آواره شدن دهها هزار زن و کودک بی دفاع را فراهم آوردند. علاوه بر خانه‌های متعلق به اقلیت روهینگیا، مساجد متعلق به آنها و همچنین مدارسی که فرزندانشان در آنها به تحصیل مشغول بودند نیز به صورت گسترده به آتش کشیده شده است و به همین دلیل اکنون شاهد وقوع یک فاجعه انسانی بی سابقه در میانمار هستیم. واقعیت این است که اقلیت روهینگیا طی سال‌های گذشته همواره از سوی دولت‌ها مورد ظلم واقع شده است. در زمان رئیس جمهوری سابق میانمار یعنی «تین سین» نیز شاهد انجام اقدامات سرکوبگرانه و خصمانه علیه اقلیت روهینگیا بوده ایم. حتی جنایت‌های دولت میانمار علیه روهینگیا تاجایی پیش رفت که وقتی «تین سین» در مقابل سؤالی پیرامون چرایی ارتکاب این جنایت‌ها قرار گرفت، در اظهاراتی تعجب‌برانگیز و شرم‌آور مدعی شد که مسلمانان، شهروند میانمار نیستند. وی مسلمان روهینگیا را قومیتی خارجی معرفی کرده و گفت:مسلمانان یا باید در اردوگاه‌های آوارگان متمرکز یا اخراج شوند. این ادعای ضد حقوق بشری، به خوبی هم صدایی دولت وقت میانمار با بودایی‌های جنایتکار را در این کشور برای همگان نمایان ساخت.
«رعد الحسین» کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد چندی پیش به دنبال ارتکاب جنایت‌های هولناک علیه اقلیت روهینگیا گفته بود: آنچه بر سر مسلمانان روهینگیا می‌آید در حد جنایات جنگی بوده و نیازمند انجام تحقیق بین‌المللی است . دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل در امور حقوق بشر نیز با انتشار گزارشی جداگانه تأکید کرد که نیروهای دولتی میانمار در عملیات نظامی علیه اقلیت روهینگیا به «کشتار نوزادان، کودکان، زنان و افراد کهنسال و خشونت‌های جنسی سازمان‌یافته و گسترده» پرداخته‌اند. تمامی این‌ها در حالی است که «آنگ سان سوچی» رهبر میانمار که از برندگان جایزه صلح نوبل! نیز محسوب می شود برای فریب افکار عمومی، جنایت‌های هولناک علیه اقلیت روهینگیا که به مسأله ای «أظهر من الشمس» تبدیل شده است، انکار می‌کند.
رهبر میانمار به جای هرگونه تحرکی که به وضعیت انسانی وخیم اقلیت روهینگیا در این کشور پایان دهد، با دادن آدرس غلط تلاش می‌کند تا افکار عمومی جهان را فریب داده و احساسات خدشه دار شده میلیون‌ها مسلمان در سراسر جهان به دنبال جنایت‌ها علیه اقلیت روهینگیا را کنترل کند. وی مدعی است که دیگران اطلاعی از واقعیت آنچه که در میانمار می گذرد، ندارند. البته حمایت سوچی از جنایت‌ها علیه مسلمانان به عنوان یکی از برندگان جایزه صلح نوبل جای هیچگونه تعجبی برای فعالان حقوق بشری ندارد، چرا که پیش از وی نیز جنایتکاران بسیار قهارتر از او به این جایزه دست پیدا کرده بودند که ازجمله آنها می توان به «شیمون پرز» رئیس سابق رژیم صهیونیستی اشاره کرد.به دنبال حمایت همین رهبر میانمار از جنایت‌ها علیه اقلیت روهینگیا بود که چندی پیش «ملاله یوسف زئی» جوان ۲۰ساله و جوانترین برنده جایزه صلح نوبل طی نامه ای به «آنگ سان‌سوچی» خواست تا از قابلیت‌های خود برای توقف رنج و کشتار و خشونت علیه مسلمانان روهینگیایی اقدامی کند. بر اساس جزئیات، وی در این نامه خواستار توقف خشونت علیه مسلمانان در میانمار شد و از سایر کشورها از جمله زادگاهش پاکستان خواست تا برای پناه دادن به این مردم رنج کشیده اعلام آمادگی کنند. وی افزود: «هر بار که اخبار مسلمانان روهینگیا و رنج و ستم آنان را می شنوم، قلبم از درد فرو می شکند».از سوی دیگر، صدها هزار نفر از فعالان حقوق بشر و معترضین به نسل کشی مسلمانان در میانمار با به راه انداختن کمپینی بین المللی خواستار پس گرفته شدن جایزه صلح نوبل از «آنگ سان سوچی» رهبر میانمار شدند. بسیاری از فعالان حقوق بشری به نام از جمله «دزموند توتو»، از رهبران جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی که در سال ۱۹۸۴برنده جایزه نوبل صلح شد با به راه انداختن این کمپین خواستار شکل گیری اعتراضات بین المللی علیه دولت و رهبر میانمار شدند. توتو که اکنون ۸۵سال دارد گفته است: اخبار و تصاویری که از میانمار به جهان ارسال می‌شوند قلب او را می‌شکنند. سوچی باید برای پایان دادن به خشونت و بی‌رحمی علیه مسلمانان این کشور تلاش کند.
در این میان، رد پای رژیم صهیونیستی نیز در جنایت‌های قرون وسطایی علیه اقلیت روهینگیا به چشم می خورد که برخی رسانه‌ها بدان اشاره کرده‌اند .درهمین ارتباط، روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» در مطلبی نوشت: با وجود درخواست مکرر فعالان حقوق بشری برای توقف فروش تسلیحات اسرائیلی به میانمار، اما مقامات تل آویو همچنان به ادامه فروش جنگ افزار به این کشور جنوب شرق آسیا اصرار دارند». این روزنامه صهیونیستی پیشتر نیز اعلام کرده بود که «ژنرال مین اونگ هلینگ» فرمانده کل ارتش میانمار سپتامبر سال ۲۰۱۵برای خرید سلاح از اسرائیل به سرزمین‌های اشغالی سفر و با مقامات نظامی از جمله رئیس ستاد ارتش این رژیم دیدار کرد.
بی‌توجهی سازمان ملل به روهینگیا عجیب نیست
«استفن لندمن» معتقد است «آنگ سان سوچی» برنده صلح نوبل یک متقلب است و از سازمان ملل بی توجه به فلسطین نمی توان انتظاری برای رسیدگی به وضعیت مسلمانان میانمار داشت. برای روشن شدن وضعیت مسلمانان روهینگیا در میانمار و چرایی عدم اقدام مناسب از سوی سازمانها و نهادهای بین المللی، خبرگزاری مهر گفتگویی با «استفن لندمن» نظریه‌پرداز آمریکایی داشته است که در ادامه از نظر می‌گذرد. لندمن دانش آموخته دانشگاه‌ هاروارد است.
- اکنون مسلمانان روهینگیا در میانمار با شرایط فاجعه باری روبرو هستند. چرا سازمان‌ها و نهادهای بین المللی به وضعیت آنها توجه نمی‌کنند؟
* خبر تکان دهنده و نگران‌کننده‌ای که تا حد زیادی توسط واشنگتن و سایر پایتخت‌های غربی نادیده گرفته شده در حال وقوع است، چیزی که من آن را نسل کشی آهسته سالیان اخیر بر علیه مسلمانان روهینگیا نامیدم، که متاسفانه در هفته‌های اخیر شتاب گرفته است.
– آنگ سان سو چی، برنده نوبل صلح، که خود قربانی ظلم ارتش میانمار بوده و چندین سال تحت شکنجه قرار گرفته است، در مورد وضعیت مسلمانان روهینگیا سکوت کرده و حتی با اقدامات نظامی علیه آنها همراه شده است. ارزیابی شما از این موضوع چیست؟
* سوچی یک متقلب است که مورد وثوق آمریکایی‌ها است. سوچی نیز با ارتکاب جنایات علیه روهینگیا متهم به جنایت شده است.
- مسئولیت سازمان ملل متحد و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد نسبت به مسلمانان و کاهش درد و رنج آنها چیست و چرا آنها این کار را به نحو موثری انجام نداده‌اند؟
*سازمان ملل متحد به عنوان یک ضمیمه، تحت نفوذ سیاستهای آمریکا است. حمایت از چیزی که محکوم است. دبیرخانه و مجمع عمومی سازمان ملل در گذشته و حال، برای فلسطینی‌ها و دیگر افرادی که در معرض تجاوز قرار دارند، چه کاری انجام دادند؟ همه اینها شعارهای بی معنی است.
- اگر وضعیتی که مسلمانان روهینگیا در حال حاضر با آن مواجه هستند به شهروندان یک کشور غربی تحمیل شود، همه سازمان‌های بین المللی و موسسات احتمالا اقداماتی را برای مقابله با این مسئله انجام خواهند داد. چرا این سازمان‌ها استانداردهای دوگانه دارند و به مسلمانان روهینگیا بی‌تفاوت هستند؟
* استانداردهای دوگانه غربی، بدنام، انگشت نما و ظالمانه است. نگاه کنید به نحوه برخورد نامناسبی که با ایران وجود دارد.تکرار ادعاهای جعلی ساخته شده پیشین توسط ترامپ در مورد وجود یک قدرت نظامی هسته‌ای به نام ایران در منطقه در حالی که اسراییل با بمبهای هسته‌ای در منطقه وجود دارد و کسی به آن کار ندارد نکته جالبی است.تهدید اتمی مسلحانه و خطرناک اسرائیل در منطقه نادیده گرفته می شود.کشورهای غربی و متحدان سرکش و حیله گر آنها نسبت به رنج‌های انسانی بی تفاوت هستند و از روهینگیا، فلسطینی‌ها و دیگر افراد بسیار سوء استفاده می کنند.در واقع بدبختی که برخی گروههای انسانی در این کشورها دارند در نتیجه سیاستهای نادرست کشورهای غربی است.
در این حال،«ویلیام بیمن» معتقد است عدم موضعگیری «آنگ سان سوچی» رهبر میانمار به علت این است که او بیشتر نگران آینده قدرت خود در این کشور است تا وضعیت اسف بار مسلمانان روهینگیا. برای روشن شدن وضعیت مسلمانان روهینگیا میانمار و چرایی عدم اقدام مناسب از سوی سازمانها و نهادهای بین المللی، خبرگزاری مهر گفتگویی با پروفسور «ویلیام بیمن» استاد دانشگاه مینه سوتا آمریکا داشته است که در ادامه از نظر می گذرد.
پروفسور ویلیام اورمان بیمناستاد و رئیس گروه مردم شناسی دانشگاه مینه سوتا است. وی همچنین از سال ۲۰۰۵تا ۲۰۰۸ریاست بخش خاورمیانه انجمن مردم شناسی آمریکا را برعهده داشته است.بیمن پیشتر مدیر گروه مطالعات خاورمیانه در دانشگاه براوندر ایالت رودآیلند و استاد مردم شناسی و مطالعات آسیای شرقی این دانشگاه نیز بود. وی دکترای مردم شناسی را از دانشگاه شیکاگو در سال ۱۹۷۶دریافت کرد و به خاطر نوشتن چندین جلد کتاب و بیش از ۱۰۰مقاله علمی در مورد پویش‌های ارتباطات در ایالات متحده، ایران و غیره بسیار مشهور است.
- اکنون مسلمانان روهینگیا در میانمار با شرایط فاجعه باری روبرو هستند. چرا سازمان‌ها و نهادهای بین المللی به وضعیت آنها توجه نمی‌کنند؟
* اولا، میانمار هیچ گونه سود و یا نفع استراتژیکی برای قدرت‌های اقتصادی عمده جهان ندارد. با اینکه برخی از اکتشافات نفت برای اولین بار در برمه بوده، اما منافع اقتصادی آن برای آن کشور کم یا هیچ است. رفتار وحشیانه نیروهای نظامی میانمار برای کسانی که نگران حقوق بشر در سراسر جهان هستند نگران‌کننده است. اما این رفتار نتوانسته موجب تحریک برخی از کشورهای بزرگ جهان شود. به همین دلیل توجه روزنامه نگاران نیز به این موضوع بسیار محدود است. اکنون که‌ حدود ۱۵۰ هزار پناهنده روهینگیایی به بنگلادش فرار کرده‌اند، و رئیس جمهور ترکیه، اردوغان نیز هشدار «نسل کشی» در روهینگیا را صادر کرده، توجه بیشتری به آن جلب شده است.
- مسئولیت سازمان ملل متحد و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد نسبت به مسلمانان و کاهش درد و رنج آنها چیست و چرا آنها این کار را به نحو موثری انجام نداده‌اند؟
* موضع سازمان ملل در این مورد تا حدودی ناراحت کننده‌ است. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد نیز در مورد روهینگیا ابراز نگرانی کرده، اما سازمان ملل متحد می‌تواند به عنوان یک «نقطه اوج»، کاری شبیه به اعزام نیروهای نظامی انجام دهد. همان کاری که در نهایت در دارفور سودان انجام شد. اما این کار نیاز به صدور قطعنامه از سوی سازمان ملل متحد دارد. اما تاکنون هیچ کس برای تصویب چنین قطعنامه‌ای در سازمان ملل تلاش نکرده است. البته در برابر چنین قطعنامه‌ای میانمار مقاومت زیادی از خود نشان خواهد داد.




صهیونیست‌ها صحنه گردان فجایع میانمار
بخش اول
سه شنبه ۴ مهر ۱۳۹۶


تاریخ نشان می‌دهد، روابطی بسیار گرم و نزدیک بین حکومت میانمار و رژیم صهیونیستی وجود دارد که پیشینه تاریخی آن به دهه ۵۰ و اولین سال‌های تاسیس این رژیم در فلسطین اشغالی باز می گردد. به گزارش تسنیم به نقل از مشرق، کشتار مسلمانان و نسل کشی آنها، یکی از مهمترین راهبردهای رژیم صهیونیستی است که از زمان اشغال فلسطین و سرزمین‌های عربی هیچ گاه از نگاه تل آویو دور نمانده است.
در این راستا، نقشه‌های رژیم صهیونیستی تنها کشتار مسلمانان ساکن سرزمین‌های اشغالی را شامل نشده، بلکه مسلمانان دیگر نقاط جهان نیز هدف این کشتارها بوده‌اند، اما نه در قالب کشتارهای مستقیم مسلمانان در کشورهای دیگر، بلکه به صورت غیر مستقیم و از طریق تامین سلاح‌های مورد نیاز رژیم‌های سرکوبگر و گروه‌های شبه نظامی تندرو فعال در مناطق و کشورهای مسلمان نشین مانند منطقه «کشمیر» و کشور «میانمار» که این روزها شاهد عملیات نسل کشی اقلیت مسلمان «روهینگا» در این کشور است.در این ارتباط روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» در گزارشی اذعان کرد که وزارت جنگ اسرائیل علی رغم کشتار و قتل عامی که علیه مسلمانان در کشور میانمار صورت می گیرد، با این حال صادرات سلاح به این کشور را متوقف نخواهد کرد.حقیقت امر این است که رابطه صهیونیست‌ها با کشور میانمار به سال‌های دور باز می گردد. اوایل قرن نوزدهم کشور میانمار از جمله مهمترین مقاصد تجار و بازرگانان یهودی در منطقه جنوب شرقی آسیا بوده و به لطف استعمار انگلیس، پس از خارج کردن اشغالگران ژاپنی از این کشور، شمار زیادی از یهودیان به میانمار مهاجرت کردند.
همپیمان استراتژیک یا مستعمره‌ای صهیونیستی
از زمان تاسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ میلادی در فلسطین اشغالی، حفظ مناسبات این رژیم با کشور میانمار مورد توجه کابینه‌های مختلف صهیونیستی بوده است. در این راستا، در سال ۱۹۵۵ میلادی شاهد سفر «یونو»، نخست وزیر وقت میانمار به «تل‌آویو» هستیم تا اولین سفر یک رهبر آسیایی به سرزمین اشغالی در تاریخ کشورهای این منطقه باشد، آن هم در شرایطی که اغلب این کشورها هنوز موجودیت رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی را به رسمیت نشناخته بودند و در تلاش برای اتخاذ تدابیر و سیاست‌هایی بودند که انزوای «اسرائیل» در عرصه بین‌المللی به دنبال داشته باشد.اعزام صدها دانشجو و افسر ارتش میانمار به تل آویو جهت دیدن دوره‌های مختلف آموزش نظامی و تحصیل در علوم نظامی در دانشکده‌های رژیم صهیونیستی، یکی از مهمترین دستاوردهای سفر یونو به تل آویو شمرده می شد.
امضای قراردادهای تسلیحاتی خرید جنگنده‌های دست دوم صهیونیستی و توپ و تیربار و انواع مهمات و تجهیزات نظامی از ارتش اسرائیل از دیگر نتایج این سفر بود. در ادامه تل آویو اقدام به اعزام تیمی از خلبانان نیروی هوایی این رژیم به کشور میانمار جهت آموزش نیروی هوایی وقت کشور میانمار کرد. در حالی که از آن سو، در عرصه منطقه ای و در حوزه سیاسی یونو تلاش‌های گسترده ای را آغاز کرده بود تا زمینه مشارکت رژیم صهیونیستی در کنفرانس بین المللی «باندونگ» را فراهم کند که قرار بود، با حضور ۲۹ کشور آفریقایی و آسیایی در کشور اندونزی برگزار شود و بعدها پیش زمینه شکل گیری «جنبش عدم تعهد» را فراهم کرد.اما تمام تلاش‌ها و اقدامات یو نو از بیم تحریم و قطع مناسبات سیاسی و روابط دیپلماتیک کشورهای عربی با کشور میانمار با شکست مواجه شدند.سه سال بعد در سال ۱۹۵۸ میلادی «شیمون پرز»، رئیس و «موشه دایان»، نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی برای ملاقات با «نی وین»، فرمانده نظامی و نخست وزیر وقت کشور میانمار راهی این کشور شدند.طی دیدارهای صورت گرفته بین طرفین، نی وین بر حمایت همه جانبه و قدرتمند کشور متبوعش از تل آویو تاکید کرد و دستور اعزام ۸۰ نظامی این کشور به سرزمین اشغالی را صادر کرد تا در دوره‌های آموزشی نحوه استفاده از تجهیزات پیشرفته کشاورزی و دستگاه‌های مدرن تولید مواد غذایی که در شهرک‌های صهیونیست نشین به خدمت گرفته می شدند، شرکت کنند.در سال ۱۹۶۱ میلادی «دیوید بن گورین»، نخست وزیر وقت رژیم‌صهیونیستی برای دیدار با مقامات مسئول میانماری و بررسی روابط دو جانبه به این کشور سفر کرد. برخی از تصاویر تاریخی برجا مانده از این سفر، بن گورین را نشان می دهد که در دیدار با مقامات میانمار کلاه محلی و بومی این کشور را بر سر گذاشته است.سفرهای مقامات مسئول رژیم صهیونیستی مانند شیمون پرز، موشیه‌دایان، اسحاق بن زاوی و گولدا مایر، در تمام طول سال‌های دهه ۶۰ میلادی به کشور میانمار ادامه یافت.در دهه هفتاد سازمان جاسوسی «موساد» با برگزاری دوره‌های مختلف، آموزش افسران اطلاعاتی و امنیتی کشور میانمار را بر عهده گرفت و روابط دو جانبه بیش از پیش در تمام سطوح و حوزه‌ها توسعه و گسترش یافت و این موجب شد، رژیم صهیونیستی کشور میانمار را به عنوان مرکز و کانون اداره سیاست خارجی اش در آسیا انتخاب کند.در دهه هشتاد و در راستای روابط اقتصادی موجود بین اسرائیل و میانمار، حکومت وقت میانمار با امضای قراردادی به ارزش ۵ میلیون دلار امتیاز احداث و راه اندازی مراکز مخابرات و تلفن ثابت در این کشور را به شرکت صهیونیستی «تیلراد» اعطا کرد.طی سال‌های دهه هشتاد فعالیت «ماشاو» یا آژانس صهیونیستی همکاری منطقه‌ای و بین المللی جهت رشد و توسعه در کشور میانمار به شکل چشمگیری گسترش یافت، از جمله فعالیت‌های این آژانس برگزاری دوره‌های آموزشی کشاورزی و آبیاری در کشور میانمار بود.به این ترتیب، مناسبات تجاری، علمی، بهداشتی، آموزشی، پزشکی و تکنولوژیکی بین میانمار و رژیم صهیونیستی همچنان روند رو به رشد خود را طی می کرد. در این سال‌ها دو طرف سندی امضا کردند که در واقع تفاهم نامه تاسیس اتاق‌های تجاری و بازرگانی مشترک بین میانمار و رژیم صهیونیستی در این کشور آسیایی بود .در ادامه این توافقات به عرصه وزرش و فرهنگ نیز کشیده شد و دو طرف توافقاتی در این دو عرصه نیز امضا کردند. امضای توافق لغو روادید بین اتباع دو طرف اوج مناسبات گرم، روابط نزدیک و همکاری گسترده رژیم‌های حاکم بر میانمار و سرزمین‌های اشغالی بود.
چه کسی سکان هدایت ارتش و نیروی نظامی میانمار را در دست دارد
پس از کودتای نظامی سال ۱۹۸۸ میلادی میانمار، گزارش‌های مطبوعاتی منتشر شدند که اذعان می‌کردند، شرکت‌های تسلیحات‌سازی رژیم صهیونیستی قراردادهایی را در زمینه فروش تیربار و توپ‌های «هوتزر ۱۵۰ میلی متری» با حکومت نظامی این کشور امضا کرده و چندین محموله تسلیحات نظامی به این کشور ارسال کرده اند.در سال ۱۹۹۵ میلادی شرکت اسلحه‌سازی «کور» اسرائیل، کارخانه ای در کشور میانمار جهت تولید محدود تسلیحات نظامی راه اندازی کرد. این شرکت به تولید تکنولوژی و محصولات تجسسی مشهور است.همچنین شرکت صهیونیستی «تلیراد» در سال ۱۹۹۶ میلادی فعالیت خود در عرصه مخابرات و ارتباطات را در میانمار باز هم توسعه داد تا شامل تامین نیازهای این کشور به هر نوع سیستم ارتباطی در عرصه مخابرات شود.ماه مه سال ۱۹۹۷ میلادی وزارت جنگ رژیم صهیونیستی افشا کرد، به موجب قرارداد امضا شده بین شرکت نظامی صهیونیستی «البیت» با حکومت میانمار، این شرکت امتیاز مدرنیزه کردن جنگنده‌های ارتش میانمار را به دست آورده است. روابط نظامی و اطلاعاتی – امنیتی رژیم صهیونیستی سال‌های بعد نیز شاهد رشد و شکوفایی بود، به گونه ای که میانمار به تنها شریک راهبردی تل آویو جهت توسعه و تقویت زیر ساخت‌های زمینی، هوایی و دریایی نظامی میانمار تبدیل شد و بسیاری از تحلیلگران با استناد به سطح این مناسبات تاکید کردند که کشور میانمار عملا به پایگاه نظامی رژیم صهیونیستی در قاره آسیا و جهان تبدیل شده است.در سال ۲۰۰۰ میلادی و در اوج انتفاضه الاقصی جوانان فلسطینی، رژیم میانمار قراردادی نظامی با ارتش رژیم صهیونیستی در زمینه خرید جنگنده‌های «درونز» و سامانه‌های موشکی «پیتون – ۴» را امضا کرد.
در سال ۲۰۱۵ میلادی ژنرال «مین اونگ هلینگ»، رئیس ستاد مشترک ارتش میانمار در سفری رسمی به سرزمین‌های اشغالی با مقامات رژیم صهیونیستی دیدار و دو طرف درباره توسعه و گسترش همکاری‌های امنیتی، اطلاعاتی و نظامی بحث و تبادل نظر کردند. دیداری که رژیم صهیونیستی تلاش بسیاری به کار برد که مخفی باقی بماند، اما هلینگ در صفحه شخصی‌اش در پایگاه اجتماعی اینترنتی «فیس بوک» از آن و قراردادهای نظامی و تسلیحاتی امضا شده طی این سفر پرده برداشت.در این سفر رئیس ستاد مشترک ارتش میانمار از پایگاه دریایی ارتش رژیم صهیونیستی در بندر «اشدود» و پایگاه هوایی «پالماشیم» این رژیم بازدید و طی دیدار با روسای شرکت‌های اسلحه سازی صهیونیستی با آنها در زمینه اتمام قراردادهای خرید قایق‌های جنگی و تیربارهای سنگین و خودروهای زره پوش بحث و تبادل نظر کرد.به تازگی نیز خبرهایی انتشار یافته که تاکید می کند، حکومت میانمار قراردادی با شرکت صهیونیستی«TAR» فعال و متخصص در برگزاری دوره‌های آموزش نظامی و امنیتی امضا کرده که به موجب آن، این شرکت آموزش نیروهای ویژه ارتش و نیروهای مسلح کشور میانمار در ایالت «آراکان» را برعهده دارد، ایالتی که شاهد وحشیانه ترین و خشونت آمیزترین کشتارها و پاکسازی‌های نژادی علیه مسلمانان ساکن این ایالت بوده است .
طی دسامبر سال گذشته میلادی یک وکیل و فعال حقوق بشری اسرائیلی با مورد خطاب قرار دادن وزارت جنگ رژیم صهیونیستی خواستار توقف فروش و ارسال تسلیحات نظامی این رژیم به ارتش میانمار شد که آنها را در کشتارها و قتل عام‌های بی رحمانه مسلمانان میانمار به خدمت می گیرد.این درخواست وکیل و فعال حقوق بشر اسرائیلی با مخالفت صریح ارتش رژیم صهیونیستی مواجه شد که به هیچ وجه حاضر نیست، منافع این رژیم به خصوص در مقوله حقوق بشر و مرتبط با موضوعی چون کشتار مسلمانان به دست کشورهای دیگر را قربانی کند.
از سوی دیگر، پایگاه خبری «واللا» که به نزدیکی اش به دوایر اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی مشهور است، گزارشی منتشر کرد که در آن تاکید شده بود، اسرائیل مهمترین تامین کننده نیازهای تسلیحاتی و نظامی ارتش میانمار است و فرماندهان ارشد ارتش این کشور دارای روابط محرمانه و بسیار نزدیک با دستگاه‌های نظامی و اطلاعاتی اسرائیل هستند.در بخشی از این گزارش آمده است:فرمانده کل ارتش و نیروهای مسلح میانمار و مسئول مستقیم کشتار مسلمانان این کشور از جمله شخصیت‌های سیاسی میانماری شمرده می شود که دارای روابطی بسیار نزدیک با دستگاه‌های امنیتی است.در ادامه این دیدارها ژوئن گذشته «میشل بن باروخ»، رئیس دایره پشتیبانی امنیتی وزارت جنگ رژیم صهیونیستی هم در سفری به میانمار با هلینگ دیدار کرد.از ۲۵ آگوست گذشته حکومت و ارتش میانمار دور جدیدی از کشتار و قتل عام مسلمانان این کشور را آغاز کرده که با محکومیت‌های گسترده در عرصه بین المللی به ویژه از سوی مسلمانان مواجه شده است.
راهکار‌های عملی پایان نسل‌کشی در میانمار
با توجه به جنایاتی که علیه مسلمانان میانمار اعمال می‌شود و همچنین تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه دولت‌های اسلامی باید علیه جنایات دولت میانمار اقدام عملی کنند، نکاتی چند حائز اهمیت است.
به گزارش خبرگزاری میزان، محسن پاک‌آیین سفیر پیشین ایران در جمهوری آذربایجان طی یادداشتی در شورای راهبردی آنلاین که بخش‌هایی از آن را می‌خوانیم،نوشت: با توجه به جنایاتی که علیه مسلمانان میانمار اعمال می‌شود و همچنین تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه دولت‌های اسلامی باید علیه جنایات دولت میانمار اقدام عملی کنند، نکاتی چند حائز اهمیت است.باید توجه داشت مشکل اصلی مسلمانان روهینگیا قانون ۱۹۸۲کشور میانمار است که در این قانون به حدود ۱۳۵قوم از ۱۴۴قوم میانمار هویت شهروندی اعطا می‌شود، اما ۹قوم از جمله قوم روهینگیا که مسلمان هستند و ۴درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند از دریافت هویت شهروندی محروم شد‌ه‌اند. این بدان معناست که از سال ۱۹۸۲قوم روهینگیا به عنوان یک قوم بیگانه که از خارج به میانمار مهاجرت کرده، شناخته شده که باید این کشور را ترک کند.دولت میانمار معتقد است که این مسلمانان، بنگالی هستند و از بنگلادش به آنجا رفته‌اند لذا باید به سرزمین خودشان بازگردند. در حالی که شواهد تاریخی نشان می‌دهد که از قرن اول هجری، مسلمانان در منطقه آراکان که محل سکنای قوم روهینگیا هست، حضور داشتند، سابقه قوم روهینگیا به صدر اسلام باز می‌گردد و همیشه نیز بخشی از اتباع میانمار بودند؛ لذا مسئله قانون میانمار که بدان اشاره شد، مسئله اصلی است که باید تمام فشار‌های رسمی، غیررسمی و مردمی در مسیر تغییر این قانون، تجدیدنظر در آن و اعطای هویت شهروندی به مردم روهینگیا حرکت کند .اگر فقط به صدور بیانیه و اعمال فشار مقطعی بسنده شود، ممکن است دولت میانمار قتل عام و کوچ اجباری را موقتا متوقف کند؛ مانند سال ۲۰۱۱که تقریبا شرایط فعلی حاکم بود و به دنبال فشار‌های بین‌المللی، دولت میانمار اقدامات خشونت‌آمیزش علیه مسلمانان را متوقف کرد، اما دوباره در سال ۲۰۱۷مشاهده می‌کنیم که این مسائل مجددا مطرح شده است؛ لذا تا زمانی که این قانون تغییر نکند همیشه این احتمال وجود دارد که کشتار دست‌جمعی، کوچ اجباری، آوارگی و سوزاندن مزارع را در قبال مسلمانان روهینگیا شاهد باشیم.در نتیجه نقطه عطف تمام فعالیت‌ها باید بر این مسئله متمرکز باشد که به قوم روهینگیا هویت شهروندی میانمار اعطا شود. برای تحقق چنین امری، در بعد بین‌المللی سازمان ملل متحد وظیفه دارد که از حقوق انسان‌ها حمایت کند و اگر چنین نکند از وظایف خود کوتاهی کرده است؛ بنابراین تلاش‌ها باید بر این مبنا باشد که سازمان ملل متحد موضوع را به شورای امنیت ارجاع دهد یا در مجمع عمومی قطعنامه‌ای را صادر کند تا ضمن کاستن و توقف جنایات علیه مسلمانان تلاش شود که مشکل داخلی میانمار نیز حل شده و حقوق مسلمانان روهینگیا به رسمیت شناخته شود. در این خصوص تمام کشور‌های جهان باید از سازمان ملل درخواست کنند که در این راستا اقدام کند.اقدام دیگری که سازمان ملل باید انجام دهد، اعزام یک هیئت حقیقت‌یاب به مناطق مورد بحث میانمار است تا دقیقا علت این فشار‌ها علیه مسلمانان بررسی شود. زیرا شاید این فشارها، زوایای پنهان دیگری داشته باشد که باید شناسایی شود؛ لذا باید ابعاد جنایت را بررسی کنند و با توجه به شناخت واقعیت‌ها راهکار ارائه دهند. به عنوان مثال درخواست شود که مذاکراتی میان بنگلادش، میانمار، کشور‌های همجوار با میانمار و سازمان ملل صورت پذیرد و راه‌هایی پیدا شود که حقوق مسلمانان اعاده شود.مسئله بعدی این است که این موضوع می‌تواند در دادگاه بین‌المللی لاهه نیز به عنوان مصداق نسل کشی مطرح شود؛ این دادگاه دولت میانمار را محاکمه کند و اگر مصداق نسل‌کشی تایید شد حتما عاملان این جنایت باید محاکمه شوند و تحریم‌هایی علیه دولت میانمار اعمال شود.
ادامه دارد




صهیونیست‌ها صحنه گردان فجایع میانمار
کشتار مسلمانان روهینگیا در سایه استاندارد دوگانه آمریکا
بخش دوم و پایانی
چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶


پس از سفر هیلاری کلینتون و تاکید بر انجام اصلاحات در میانمار تاکنون ۵۰‌ هزار مسلمان میانماری کشته شده و به بیش از ۵۰۰۰ زن مسلمان نیز تجاوز شده است.
به گزارش مشرق، کشور میانماراز کشورهای جنوب شرقی آسیا و در همسایگی کشورهای چین، تایلند، لائوس و بنگلادش همسایه است. برمه در سال ۱۸۴۲ توسط بریتانیا اشغال و ضمیمه خاک هند تحت استعمار شده و “برمه بریتانیا ” نام گرفت. استقلال برمه در سال ۱۹۴۸ مورد موافقت بریتانیا قرار گرفت و پس از استقلال به همراه منطقه آراکان، به میانمار تغییر نام داد .در حدود یک میلیون نفر از جمعیت ۵۵ میلیونی میانمار را مسلمانان روهینگا تشکیل می‌دهند. ورود اسلام به میانمار به قرن اول هجری و به‌وسیله تجار عرب به این کشور بازمی‌گردد؛ اما از زمان کودتای نظامی “نی‌وین ” در سال ۱۹۶۲، مسلمانان از مناصب حکومتی و نظامی طرد شدند. مسلمانان روهینگا عمدتاً در غرب میانمار و در شمال ایالت راخین متمرکز هستند. دولت میانمار از ۱۹۶۲ هیچ‌گاه این اقلیت را به رسمیت نشناخته و آن‌ها را مهاجران غیرقانونی نامیده است؛ اما سازمان ملل در مورد مسلمانان میانمار معتقد است نسبت به این اقلیت ظلم بسیاری رفته و حقوق بشر در مورد آن‌ها رعایت نمی‌شود. مسلمانان روهینگا در میانمار از جمله فقیرترین افراد ساکن این کشور هستند که اکثریت جمعیت آن را بودائیان تشکیل داده‌اند.
سفر هیلاری کلینتون به میانمار در مسیر سفرش به قاهره و دیدار با مرسی، تیر خلاص اصلاحات غربی بر پیکر مسلمانان این کشور بود. محور اصلی سفر کلینتون به میانمار بهبود مناسبات آمریکا و میانمار اعلام شد و وزیر خارجه آمریکا در دیدار با تین سین، رئیس جمهوری وقت میانمار از دولت این کشور خواست به اصلاحات در این کشور ادامه بدهند تا ثابت کنند که با جامعه جهانی همراه هستند.پس از این دیدار تین سین در یک سخنرانی اعلام کرد: مسلمانان روهینگیا باید از کشور اخراج و به اردوگاه‌های پناهندگان سازمان ملل منتقل شوند.
دولت میانمار همچنین به صورت رسمی دستور داد که مسلمانان دیگر حق بنا کردن مساجد جدید یا ترمیم مساجد قدیمی را ندارند. همین مصوبه کافی بود تا افراطیون بودائی و هندی نزدیک به ??مسجد را ویران کنند. پس از این سفر و مصوبه دولت میانمار، آتش اختلافات و درگیری‌ها زمانی شعله‌ور شد که ارتش میانمار ۱۱ مسلمان این کش

مردم کردستان عراق مورد اعتماد ما نیست.
همکاری با رژیم صهیونیستی همکاری با تروریسم است.
همکاری با رژیم صهیونیستی همکاری با تروریست های است.
همکاری با رژیم صهیونیستی همکاری با جنایتکاران و خیانتکاران است.
همکاری با رژیم صهیونیستی دشمن درجه یک دین اسلام، قرآن، مظلومان، مسلمانان و بشریت است.
چرا مردم کردستان عراق به عراقی ها هم رحم نکرد؟
وقتی در کردستان عراق پرچم اسرائيل روی دست گرفته می شود روشن می شود که صحنه گردان استقلال کردستان کیست و چه خوابی برای آینده این منطقه دیده اند؟

حضور نیروهای ائتلاف بین المللی به سرکردگی آمریکا درعراق وسوریه کاملا غیرقانونی است.

ادعای نیروهای ائتلاف بین المللی به سرکردگی آمریکا مبارزه با تروریسم، کاملا دروغ است.

ادعای نیروهای ائتلاف بین المللی به سرکردگی آمریکا مبارزه با داعش، کاملا دروغ است.
معلوم نیست آمریکا با چه کسی در سوریه میجنگد

هنوز منتظر پاسخ طرف آمریکایی به این سئوال است که نظامیان آنها واقعا در مقابل چه کسانی در سوریه می جنگند.
که این کشور هنوز پاسخی به این سئوال دریافت نکرده است که نیروهای نظامی ویژه آمریکایی با چه کسانی و علیه چه کسانی در سوریه در حال جنگیدن هستند.

«توجه شما را دوباره به این مسئله جلب می کنم که در تصاویر بدست آمده از مواضع ترویستهای داعشی که اکنون در اختیار نیروهای ویژه آمریکایی قرار دارد، هیچ نشانه ای از درگیری نظامی یا حمله موشکی یا توپخانه ای دیده نمی شود. ضمن اینکه همانطور که در تصاویر مشخص است، اصلا هیچ استقرار حفاظتی و نگهبانی هم در اطراف محل استقرار نظامیان آمریکایی وجود ندارد.»
«با توجه به تجربه نظامی دو ساله بدست آمده از اقدامات گروه تروریستی داعش در جریان علمیات نیروهای نظامی روسیه در سوریه، این شواهد تنها یک سئوال را در ذهن بوجود می آورد و آن اینکه «نیروهای نظامی ویژه آمریکایی واقعا با چه کسی و علیه چه کسی در سوریه در حال جنگ هستند؟ البته ما تاکنون توضیح مستدلل و قانع کننده ای برای این سئوال از طرف مقامات واشنگتن دریافت نکرده ایم.»
لازم به ذکر است که ائتلاف بین المللی مبارزه با داعش به رهبری آمریکا، وجود هر نوع همکاری با نیروهای تروریستی را تکذیب کرده است.
ادعای نیروهای ائتلاف بین المللی به سرکردگی آمریکا مبارزه با تروریسم، کاملا دروغ است.

ادعای نیروهای ائتلاف بین المللی به سرکردگی آمریکا مبارزه با داعش، کاملا دروغ است.

حضور نیروهای ائتلاف بین المللی به سرکردگی آمریکا درعراق وسوریه کاملا غیرقانونی است.