شب چهارشنبه آخر سال در ابیانه رسم بر این بود که از روز قبل دستههایی از
بوته گیاهان محلی تهیه کرده و آماده آتش زدن میکردند؛ سپس این
بوتهها(لاک و ملقچون) را آتش میزدند و از پشتبام به پایین میانداختند.
از دیگر رسوم ابیانه این بود که کوزههایی را که پر از آب کرده بودند بر
روی آتش پرتاب میکردند به این نیت که با شکسته شدن کوزه بغض و کینه افراد
نسبت به هم شکسته شود؛ گاهی هم یک سکه را به نیت رفع درد و بلا داخل کوزه
گذاشته و از پشتبام پرت میکردند، حاضران در کوچه دنبال
سکه میگشتند و پیدا کردن آن سکه ارزشمند را خوشیمن میدانستند و
شبهنگام هم مردم در کوچهها آتش روشن میکردند و از روی آن میپریدند و
شعر میخواندند.
قاشقزنی هم از مراسم شبهای چهارشنبه آخر سال بود؛ قاشقزنها به درب خانهها میرفتند.
اهالی روستای ابیانه امسال آیین باستانی چهارشنبه آخر سال را در کنار
گردشگران خارجی این روستا با آرامش جشن گرفتند؛ آیینهای باستانی و مراسم
خاص، از جمله مراسم جالبتوجه و عامل جذب گردشگران خارجی میتواند باشد.