| |
شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۱:۱۷
بروزرسانی ۸ دقیقه پیش
سایت نیوز‌آنلاین آلمان نوشته که سرمربی تیم
بسکتبال ایران که در آستانه فصل تمرینی بازیکنانش است، اکنون در خانه جدید
خود مستقر شده و برنامه‌های زیادی انجام می‌دهد. مطمئنا باوئرمان با تجربه
در یک کشور می‌تواند دری به سوی موفقیت باشد. فراموش نکنیم در رنکینگ
فدراسیون جهانی تیم باوئرمان بالاتر از تیم کشورش قرار دارد.
در ادامه گفت‌وگوی این سایت با باوئرمان را می‌خوانید:
آقای باوئرمان بعد از چند سال خودتان را در بسکتبال شرق می‌بینید. بازگشت چطور بود؟
این یک اتفاق است که می‌افتد. بعد از جدایی من از بایرن مونیخ در سال 2012 تصمیم گرفتم کاری خارج از آلمان انجام بدهم. من سرمربی تیم ملی لهستان شدم، در لیتوانی فعالیت کردم و سپس در روسیه بودم. اکنون هم در ایران هستم و در تهران زندگی می‌کنم.
مطمئنا در ایران بسکتبال طرفدارانی دارد. سازماندهی ورزش در این کشور چطور است؟
همانند آلمان ایران هم شرایط خوبی در سازماندهی ورزشی دارد و هر رشته صاحب لیگ است. البته در اینجا فوتبال پرطرفدارترین ورزش است، اما با فاصله نزدیک والیبال و بسکتبال جزو رشته‌های پر طرفدار هستند و استعداد‌های زیادی دارد. تیم ملی بسکتبال ایران در رده‌بندی فدراسیون جهانی بالاتر از آلمان قرار دارد و امسال باید در ایتالیا برای کسب سهمیه المپیک تلاش کنیم. کار بسیار دشواری است، اما شاید بتوانیم سهمیه بگیریم.
شرایط بسکتبال در ایران چطور است؟
هر تیمی می‌تواند در لیگ ایران دو بازیکن خارجی داشته باشد که ممکن است بازی کند یا نه. بنابراین بازیکنان ایرانی می‌توانند بازی کنند. اکثر ملی‌پوشان ایران در کشور خودشان بازی می‌کنند و تعداد کمی در چین به میدان می‌روند. ایران از این نظر شبیه فرانسه است که ساختار متمرکزی دارد. در ایران بیشتر بحث آموزش بسکتبال در تهران خلاصه شده و تیم‌های ملی پایه هم در تهران دورهم جمع می‌شوند و این شرایط بسکتبال ایران است.
برای یک مربی حرفه‌ای آلمانی کارکردن در ایران شاید نامعمول باشد. شما چگونه این شغل را قبول کردید؟
ایران یک کشور با استعداد، با امکانات و باتجربه است و کار در اینجا هیجان‌انگیز است. البته که تفاوت‌هایی بین ایران و آلمان وجود دارد. شما باید به شرایط یک حرکت و فعالیت هم توجه کنید. در ایران پیشرفت بسیار زیادی وجود دارد. بسیاری از شرکت های غربی در شرایط تحریم هم تلاش می‌کنند تا فعالیت‌های اقتصادی در ایران داشته باشند. با این حال این کشور به دلیل داشتن منابع مختلف و زیاد کشوری ثروتمند محسوب میشود. ایران تقریبا 80 میلیون جمعیت دارد و میانگین سنی زیر 30 سال زیاد است و استعداد‌های زیادی در میان آنها وجود دارد. تصوری که ما از تلویزیون آلمان از ایران داریم تنها یک نمایش است. من در ایران تجربه‌های متفاوتی داشتم.
آیا خانم‌ها هم در ایران بسکتبال می‌بینید؟
شهر به شهر تفاوت دارد. اگر اجازه داشته باشند معمولا در سالن‌ها حضور پیدا می‌کنند. البته جایگاهشان مشخص شده است.
شما سابقه کار در روسیه را دارید و در شهری فعالیت کردید که تجربه‌های تلخ و دشواری از جنگ جهانی دوم را داشته است. سفر از آلمان به آن شهر چطور بود؟
زمانی که آنجا بودم رفتارهای دوستانه‌ای دیدم و احساس خوبی داشتم . البته بارها و بارها به موضوعی که اشاره کردید فکر می‌کردم. شاید این‌که من بازخوردی درباره‌ی آن موضوع نداشتم به تفکر دوستانه مردم روسیه بازگردد، چرا که من هیچ‌وقت بازخوردی درباره‌ی این موضوع ندیدم. زمانی که تازه به آن کشور رفته بودم خبرنگاران روس برای من توضیح می‌دادند که روسیه در جنگ جهانی دوم برابر نازیسم مبارزه کرد نه آلمان. من فقط می‌توانم همین را بگویم که در روسیه از همه رفتار بسیار خوبی دیدم.
فعالیت در ایران چه احساسی برایتان دارد؟
مطمئنا احساس غرور می‌کنم. درباره کارم به عنوان سرمربی تیم ملی ایران باید بگویم که این موضوع تنها تفاهم من با فدراسیون نبود، بلکه نظر سازمان ورزش ایران هم با ادامه فعالیت من مثبت بود و این باعث شد که اعتماد به نفس خوبی داشته باشم. من اینجا برای خودم مسوولیت زیاد و سنگینی می‌بینم و با باور قلبی در ایران کار می‌کنم.
آیا زمانی که در ایران هستید فعالیت دیگری هم انجام می‌دهید؟
خیر تمام کار من در ایران است.
آیا در آینده‌ای نزدیک شما را دوباره در بوندسلیگا می‌بینیم؟
بارها و بارها گفته‌ام من آماده‌ام هر کاری انجام دهم، اما اکنون به‌طور کامل مشغول به کار در بسکتبال ایران هستم.
انتهای پیام
